बालबालिकाको ‘नव जीवन’

खेमराज वली ।

सुर्खेत, माघ १६ ।

झुप्रा खोलाको किनार । दिलमायाको बुढाको झुप्रो । त्यही झुप्रोमा चलिरहेको थियो दिलमायाको दुःखी जीन्दगी । साना दुई छोरी एउटा छोरा । उनीहरुलाई हुर्काउन निकै धौधौ थियो दिलमायालाई । भेरी र भुप्रा खोलाको दोभान रमाइलै थियो घुम्न जानेहरुलाई त । कयौ मान्छेहरु वन भोज र रमाइलो गर्न जान्थे त्यहाँ तर भक्कानिन्थ्यो दिलमायाको मन । 

दुनियाको सिरानी बनेर जिउनु व्यर्थ लाग्छ

दुनियाको सिरानी बनेर जिउनु व्यर्थ लाग्छ
मुक्तिका लागि सराव पिउनु व्यर्थ लाग्छ

कसैले त सिरानी बनी भ¥याङ चढ्दै गए
त्यही सिरानी च्यातिएमा सिउनु व्यर्थ लाग्छ

मान्छे चिता बनाउदैन

सत्य त्यो हाे मृत्यु 

तर मान्छेहरु  

आफ्नो लागि चिता बनाउँदैन  

बनाउँछन मान्छेहरु आर्यघाट 

जलाइन्छ त्यही 

सम्झिदैनन् कसैले  

मलाई जलाईन्छ यही